Çiçek hastalığı nedir?

İlk olarak Asya'da görülmüş, oradan önce Afrika'ya, sonra da Avrupa'nın güneyine sıçramış olan çiçek hastalığı, dünyanın her yerine yayılmıştır. Her yaşta ve her cinste kişilerde görülen, irinli kabarcıklar dökerek yüzde izler bırakan ateşli, ağır ve bulaşıcı bir hastalıktır. Çocuklarda daha sık görülen çiçek hastalığı'nın, Variola major ve Variola minor olmak üzere iki çeşidi vardır.

HASTALIK AŞAMALARI NELERDİR?

Çiçek hastalığı'na yol açan virüs, inek çiçeği hastalığına yol açan virüse çok benzemektedir; hastalığın niteleyici döküntüsü olan kabarcıkların, keseciklerin içindeki sıvıda bulunur. Bu hastalıkta bulaşma, dolaysız ilişki(deri yolu) ya da dolaylı ilişki(solunum veya sindirim yolu) yoluyladır. Hastalık 4 dönemde gelişmektedir. Kuluçka dönemi, belirtisiz bir evre olarak 8-17 gün sürebilir; yayılma dönemi, 2-4 gün sürer ve hastada yüksek ateş, titreme, kusma, sayıklama, kızamığı andıran geçici döküntüler gibi belirtiler baş göstermektedir; döküntü dönemi, 3.-4. günlerde önce kızartılar, sonra içi sıvı dolu kızartılar, sonra içi irin dolu kesecikler, daha da sonra içi irin dolu kesecikler halinde görülen döküntü önce yüzde sonra da gövde ve üyelerde ortaya çıkarak bedenin her yayına yayılmaktadır; iyileşme dönemi, 9.güne doğru döküntülerin kuruma evresi başlar ve yaklaşık olarak 15.günde kabuklar ortaya çıkarak genel belirtilerin tümü ortadan kalkmıştır. Fakat düşen kabuklar hiç düzelmeyen izler bırakmaktadır.

TEDAVİSİ NEDİR?

Günümüzde büyük ölçüde önü alınmış olmasına karşın tehlikeli bir hastalık olan çiçek hastalığının tedavisi, belirli bir tedavisi olmamakla birlikte hastanın saçı kesilir, derisi %1 potasyum permanganat eriyiği ile yıkanır. Yüz sık sık yıkanarak gözler korunmalıdır. Tedavi, yatak istirahatine, mikroptan arındırma önlemlerine, 6.günden sonra antibiyotikler vermeye, ağrılara karşı ağrı kesiciler vermeye dayanmaktadır.

Çiçek hastalığı, uluslararası korunma kurallarına uyulmasını gerektiren bir hastalık olduğu için hastalığın başlangıcında 40 günlük karantinaya alınmalıdır ve hastayla temas etmiş kişiler aşılanmalıdır. Bununla birlikte kesin korunma önlemi, düzenli kitle aşılamasıdır.