İnsanlar evlendikten sonra paralarını birleştirmeli mi?

Evli bir çiftin parayı idare etmesinin bir yolu vardır: ortaklaşa. Eh, eskiden böyleydi - sonuçta, kadınların 1974'e kadar krediye erişmek için erkek bir ortak imzalayana ihtiyacı vardı.

Günümüzün evli çiftleri, paralarını nasıl yönetecekleri konusunda daha fazla seçeneğe sahiptir.

Tamamen eklemli olma klasiği kalır. Düzenli, basit, birlikte büyümüş olabileceğiniz şey bu. İkinci seçenek, bir miktar ayrılıktır. Bu bazen gizlice tavsiye edilir: Anneler, kötü bir evlilikten kaçmak zorunda kalmaları durumunda kızlarını biraz para biriktirmeleri konusunda uyarırlardı.

Bu günlerde, ayrı hesaplara sahip olmak, her iki taraf da profesyonel olarak kurulduktan ve belki de belirli bir bağımsızlık seviyesine sahip olduktan sonra evlenmenin pratikliklerine daha sık bağlanmaktadır. Bazıları için bu, ortak ve bireysel hesaplara sahip olmanın hibrit bir modeli anlamına gelir. Diğerleri için bu, finansın tamamen ayrılmasıdır.

Her iki düşünce okulu da yanlış değildir, ancak yakın zamanda yapılan bir araştırma, ortaklaşa bankacılık yapan çiftlerin ilişki memnuniyeti yaşama olasılıklarının daha yüksek olduğunu ve özellikle daha az finansal kaynağa sahip olanlar söz konusu olduğunda, ayrılma olasılıklarının daha düşük olduğunu bulmuştur.

Neden olduğuna dair bir teori, "banka hesaplarını bir araya getiren çiftlerin 'biz' gibi daha fazla zamir ve 'ben' gibi daha az zamir kullandıkları" idi. "Bu, ortaklaşa bankacılık yapan çiftlerle tam finansal birlikteliğin, kısmen birbirlerine karşılıklı bağımlılık nedeniyle, daha yüksek evlilik memnuniyeti oranlarıyla sonuçlandığı fikrine bağlanır. Başka bir deyişle, "benim param ve senin paran" dan "bizim paramız" a geçmek, bir takım olmak için bazı zemin hazırlayabilir.

Bu ilginç bir çalışma ve bulguları sorgulamanın ve yorumlamanın çeşitli yolları var. Sonuçta, nedenselliği belirlemek zordur. (Ya çiftleri tüm servetlerini birleştirmeye iten şey sosyal baskı olsaydı? Ya çiftlerin birlikte kalmasını sağlayan başka bir faktör olsaydı?)

Güçlü iletişim becerilerinin, ortakların ayrı finansmanları olduğunda, daha fazla olmasa da, aynı derecede geliştirilebileceğini iddia ediyorum. Eşinizden en az bir ayrı banka hesabına sahip olmak, finans konusunda bir ekip olma ihtiyacını ortadan kaldırmaz. Aslında, bir evlilikte bir miktar özerklik sağlamak, her iki eş için de sağlıklı bir ortamı teşvik edebilir ve uzun vadeli ilişki memnuniyetini destekleyebilir.

Kocam ve ben paramızın% 90'ını (gelir, tasarruf ve yatırımlar) "paramız" olarak adlandırıyoruz. Hatta evlendikten sonra dilimi, birlikte ödemek için çalışırken taşıdığı öğrenci kredilerini "öğrenci kredilerimiz" olarak adlandırmak için çevirdim. (Nişanlılık öncesi ve evlilik öncesi "Yapıyorum" dedikten sonra parayı nasıl idare edeceğimiz konusunda birçok konuşma yaptık. İlk başta, kocam evlilik sonrası öğrenci kredilerini ödemeye yardım etme fikrimi kabul etmekte isteksizdi. Ama benim düşünceme göre, kimin geliri onları ödemeye giderse gitsin, bu krediler bir çift olarak genel mali durumumuzu etkileyecek ve çözmemiz gereken sorunumuz haline getirecektir.)

Ayrı hesaplara giden paramızın% 10'u, birlikte bir hayat kurmak için yaptığımız tüm çalışmaları geri almaz. Aslında inane nitpicking'i azaltmaya yardımcı olur. Hala diğerinin tamamen alamayacağı şekillerde para harcamak istiyoruz, bu nedenle her birinin her ay bireysel çek hesaplarımıza yatırılan isteğe bağlı harcama parasına sahip olmasına yardımcı oluyor.

Kişi başına tek bir ayrı hesaba sahip olmak, bu hesapların nasıl finanse edildiğine bağlı olarak bazı çiftler için tehlikeli bölgeler oluşturabilir. Kim ne kazanırsa kazansın, aylık isteğe bağlı harcama parası kişi başına aynı olmalıdır. Gelire dayalı orantılı üretim, bir hak ve ayrılık duygusu yaratabilir. Örneğin, şu anda kocamı kazanıyorum, ancak ikimiz de her ay aynı miktarda harcama parasına sahibiz ve bu, genel hane halkı bütçemiz ve diğer finansal hedeflerimiz için neyin mantıklı olduğuna dayanıyor.

Birliği teşvik etmek için ortaklığınızın finansal ihtiyaçlarını bireysel hesapların finansmanından önce koymanız çok önemlidir. Aksi takdirde, bölgesel ve hak sahibi olmak kolaydır.

Kapak tarafında,% 100 ayrı olmak zordur. Bazı çiftler için, özellikle de daha önce evlenmiş veya diğer ilişkilerden çocuk sahibi olanlar için işe yarar. Ancak genel olarak, aynı çatı altında ayrı finansal hanelere sahip olmak, farklı bir güven, çok fazla iletişim ve iyi yönetim gerektirir. Harcamalar tamamen silolanırsa, bir kişi önemli ölçüde daha fazla kazanmaya ve harcamaya başlarsa, çatışma için bir üreme alanı olabilir.

Bazı paraları ayrı tutmak için tartışacağım başka bir basit neden daha var: Finans, istismarcıların kurbanlarını kontrol etmeye ve ayrılmalarını engellemeye çalışabilecekleri yollardan biridir. Finansal bağımlılık, istismar olsun ya da olmasın, birçok insanın - ancak daha sık kadınların - bitirmeyi tercih ettikleri evliliklerde kalmalarının ortak bir nedenidir. Gizli hesaplar genellikle finansal sadakatsizlik olarak kabul edilirken, güvenliğiniz önceliklidir. Kendinizi ayrılmanız gereken bir durumda bulursanız, ifşa etmediğiniz bir hesaba sahip olmak tamamen kabul edilebilir.

Sağlıklı, küfürlü olmayan bir ilişkide, sadece sizin adınıza bir hesap açma arzunuzu açıkça tartışmalısınız. Aile geçmişini veya kişisel deneyimleri, biraz ayrılık ihtiyacı hissetmenizi sağlayan açıklayın. Mevcut eşiniz üzerinde bir yansıma değil, refahınız için en iyi olanıdır.

Her iki tarafın da kolayca erişebileceği ortak hesaplarda her şey tamamen kolaylaştırılmışsa, para hakkında konuşmak daha kolaydır. Herhangi bir ayrılık seviyesine sahip olmak, özellikle her kişi farklı faturalardan sorumluysa, daha fazla iletişim gerektirir. Neyin ödendiğini veya hangi yatırımların finanse edildiğini takip etmek elbette sıkıcı olabilir. Bu nedenle, kendinizi sürekli olarak finans konusunda çekişirken bulursanız, belki de ortak bankacılık sizin için bir yöntemdir.

Sonuç olarak, sizin için işe yarayan bir strateji bulmak için iletişim kurmanız gerekir. Ve bir kez yaptığınızda, ona bağlı kalın.